Erat sacerdos rusticanus in Tuscia

Erat sacerdos rusticanus in Tuscia admodum opulentus. Hic caniculum sibi carum, cum mortuus esset, sepelivit in coemeterio. Sensit hoc Episcopus, et, in ejus pecuniam animum intendens, sacerdotem veluti maximi criminis reum ad se puniendum vocat. Sacerdos, qui animum Episcopi satis noverat, quinquaginta aureos secum deferens, ad Episcopum devenit. Qui sepulturam canis graviter accusans, jussit ad carceres sacerdotem duci. Hic vir sagax: «O Pater,» inquit, «si nosceres qua prudentia caniculus fuit, non mirareris si sepulturam inter homines meruit; fuit enim plus quam ingenio humano, tum in vita, tum praecipue in morte. «Quidnam hoc est?» ait Episcopus. «Testamentum,» inquit sacerdos, «in fine vitae condens, sciensque egestatem tuam, tibi quinquaginta aureos ex testamento reliquit, quos mecum tuli.» Tum Episcopus et testamentum et sepulturam comprobans, accepta pecunia, sacerdotem absolvit.

Wyniki (polski) 1:

Sacerdos erat rusticanus w Tuscii admodum opulentus. Hic caniculum sibie carum, cum do mortuus treść, sepelivit w coemeterio. Sensit hoc Episcopus, et, w circumstantiis płeć pecuniam animum intendens, sacerdotem veluti maximi criminis reum reklamy se puniendum vocat. Sacerdos, qui animum Episcopi satis noverat, quinquaginta aureos secum nasieniowodów, devenit Episcopum reklam. Qui sepulturam canis graviter accusans, jussit ad carceres sacerdotem Duca. Hic vir sagax: «O Pater,» inquit, «nosceres si qua prudentia fuit caniculus, nie mirareris si sepulturam między homines meruit; fuit enim plus quam ingenio systemu węchowego, tum w vita, tum praecipue w morte. «Quidnam hoc est?» ait Episcopus. «Testamentum,» inquit sacerdos, «w porządku vitae condens, sciensque egestatem tuam, tibi quinquaginta aureos ex testamento reliquit, quos Wademekum tuli.» Tum Episcopus et testamentum et sepulturam comprobans, accepta pecunia, sacerdotem absolvit.

Wyniki (polski) 2:

Ksiądz był bardzo bogaty kraj, w Toskanii. W tym momencie, czarna pleśń droga do samego siebie, kiedy był martwy, pochowany na cmentarzu. Czuł, że był biskupem, i, w jego umyśle było pieniędzy, arcykapłan, jak to było z największym winnym przestępstwa na kary zaproszeń do niego. Kapłan, który tyle wiedział na baczność Episkopatu, i pięćdziesiąt sztuk złota, a wraz z nim przyszedł do biskupa. Pochówku psa poważnie oskarżenia kazał księdzu, jakie należy podjąć w więzieniu. Ten człowiek jest sprytny: "Ojcze", mówi, "jeśli wiedział, jak rozważny szczeniak, nie byłby zdumiony do pochówku zmarłych mężczyzn zdobył go; za to bardziej niż zdolności człowieka, zarówno w życiu krajów, a zwłaszcza do śmierci. "Co dokładnie to znaczy?" Powiedział biskup. "Testament", mówi ksiądz, "do końca życia, wyjaśnił, co było, i wiedząc, że ubóstwo, do ciebie i pięćdziesiąt sztuk złota, na mocy testamentu, wszystko, co miałem przy sobie, wziąłem." Aby udowodnić pochówku obu biskupów i przymierzy i wziął pieniądze, kapłan jest kompletny.