Undercover Kakashi“Come on, Iruka-s

Undercover Kakashi

“Come on, Iruka-sensei! Let’s go get some ramen!”

Naruto pulled on Iruka’s sleeve and steered him towards his favorite ramen shop. The tan chunnin was momentarily caught off-guard, but he soon smiled and nodded his head.

“All right, Naruto. We can go celebrate the completion of your last mission.”

Naruto let out a yell in delight and dragged his sensei along faster. Once they reached Ichiraku, they promptly sat down, and Naruto began ordering what would probably be the first of his next ten bowls of ramen. Little did they know that someone was watching them. Someone not too far away…

To remain unnoticed by both the gennin and chunnin, this man had to be more than slightly skilled. He was in fact, one of the most famous ninja in all of Konoha. This jounin was recognized as far as other countries and was known to be highly dangerous by his enemies and highly unpunctual by his allies. His past was a mystery to most, and few had ever even seen his entire face. He watched the two dining before him carefully with two mismatched eyes. He studied everything- the way Iruka smiled, how Naruto continued to rant about everything that had gone wrong during the mission (and how he had yet again proven himself to be undoubtedly superior to Sasuke through his amazing ninja techniques), as well as the general atmosphere between the sensei and his former student. Iruka ruffled Naruto’s hair affectionately, as proud as a father would be of his son. The jounin studied Iruka the longest. His beautiful tan face distinctly marked by a long, even scar…His deep chocolate brown eyes that lit up with happiness and closed with delight as he smiled…His shiny hair, tied neatly back into one perfect ponytail…The jounin sighed. He envied Naruto and the all time he was able to spend with the amazing chunnin, while he himself was only able to watch from afar.

True, he had tried to approach the chunnin before, but Iruka had shied away from him, or rather, had run away from him. The jounin supposed that tackling him before confessing his undying love had not been the best approach after all. Well, he could learn from his mistakes. His next attempt would have to be a bit more…indirect.

He wanted Iruka to return his feelings so badly…Iruka with his eyes and smile and hair…Hair? He realized that the dolphin’s hair was always tied back whenever he saw him. He had yet to see Iruka wear his hair down. He pictured it- long, shiny, silky, hovering just above his shoulders, framing his irresistibly beautiful face. His heart melted just thinking about it. He couldn’t be satisfied with simply imagining it. A new mission had come, he decided. Tomorrow, he would make a plan…

XDXDXDdumdumdumXDXDXD

Iruka was walking through the village the next afternoon, on his way home from the academy. It had been a long, tiring day, and he was exhausted. He carried his notes and binders with him, staring up at the sky and admiring the weather. The sky was nearly cloudless, and the sun was shining brightly upon his face. He left the busier part of town and headed to the outskirts where he was surrounded left and right by houses…and lots of places to hide.

A certain jounin was wedged somewhere between these houses, watching Iruka’s every move. He heard his thumping footsteps as he walked. He watched him scratch the bridge of his nose where his scar was. He softly hummed along with the tune he heard Iruka humming…and through all of this, Iruka never even knew he was there. He never had a clue that anyone was there- until he sensed the shuriken flying towards his ponytail.

Now Iruka, at chunnin level, was nowhere near as skilled as any jounin in the village. He could not catch two shuriken and spin them on his fingers while reading Icha Icha Paradise (for one thing, he would probably never be reading the book), and he could not break out of an advanced genjutsu that a skilled enemy might throw at him…but Iruka was a schoolteacher, and like anyone who had to deal with annoying, loud, squabbling children, he knew a thing or two about preparing for anything the class clown or prankster might throw at him…even if what the kid was throwing was a shuriken (which it very well could be, especially during weapon training outside). With expert skill and grace, he swung his head down just as the shuriken went whizzing by. Iruka smirked. Nice try, he thought smugly. Too bad his “assassin” was no pushover. Even before Iruka’s smug smirk could disappear, he felt something behind his head loosen as two more nearly silent shuriken came whizzing by. These were the backups…and they cut through most of the slightly thick hair-band that he used to tie back his hair until there was only one little tread holding it together. Just before it snapped, however, Iruka’s hand quickly shot up and he grabbed the base of his ponytail, keeping it from falling down. Then, he naturally pulled a spare hair-band out and tied his hair back up again, letting the broken one fall to the ground. This left the hidden jounin frustrated, but he was determined not to give up.

It was only a moment after an annoyed Iruka had finished tying up his hair that he heard a familiar voice calling to him.

“Iruka-sensei! Iruka-sensei!”

An excited-to-an-unthinkable-level Naruto came running towards him with a big smile on his face. When he reached Iruka-sensei, he jumped up and hugged him, even more tightly than usual. Iruka grunted slightly from having his ribs squashed and ruffled Naruto’s hair, smiling.

“Good to see you, Naruto. How are you doing?”

Naruto didn’t break away from his hug.

“Great, Iruka-sensei! I beat Sasuke today in training again! We had a contest to see how many kunai we could hold in our mouths, and I won with twenty-two!”

“Oh really, Naruto? Good for you,” Iruka laughed slightly, trying to imagine Sasuke with a mouth full of kunai, but somehow, failed to do so.

“Yeah, well I always did have a big mouth,” Naruto laughed.

Iruka was surprised to hear the gennin somewhat insult himself, but he shook it off.

“With all the ramen you eat, of course you do!” the brunette smiled…before smacking himself on the head.

He had just said the “R” word.

“Ramen!” Naruto yelled, as if on cue, “That sounds great! Let’s go get some right now!”

And with this, he gave Iruka a tighter squeeze and nuzzled his head against his sensei’s chest like a cat. Iruka looked down at the mass of blonde hair and sighed. He knew there was no saying “no.”

As they walked to their favorite ramen shop, Naruto grabbed onto Iruka’s hand and started swinging it merrily. Iruka looked at the gennin with a smirk on his face. The kid looked happier than usual. Training must have really gone well for him today. Of course, any day he can best Sasuke is a good one to him, Iruka thought. Naruto clutched Iruka’s hand tighter, his face beaming. When they finally reached the restaurant, the blonde ninja leapt onto the stool next to his former sensei and leaned towards him, resting his head on Iruka’s shoulder.

“You seem rather affectionate today,” Iruka commented.

Naruto leapt, as if caught in a suspicious act.

“I’m just happy to be with you Iruka-sensei!” he replied cheerfully, “You know I love it when you take me out to ramen!”

“Of course,” Iruka laughed.

They ordered their bowls of ramen and started their regular conversation.

“So what’s new with you, Naruto? Anything happen between now and, um… yesterday?”

“Not much,” Naruto replied, “Besides me beating Sasuke, that is. Kakashi-sensei had us doing litter patrol in the park. It was boring!”

“Doesn’t sound like a very fun sensei…”

“He’s not that bad!” Naruto said defensively, “I mean…at least he trains us well. Even picking up trash is good for…discipline.”

“Discipline, huh?” Iruka asked, amused.

Naruto shrugged. There was a moment of silence between them before Naruto finally turned to Iruka slowly with a harmless look on his face.

“Hey, Iruka-sensei?”

“Hmm?”

“What do you think of Kakashi-sensei?” he asked innocently.

“W-what?!”

He gave the blonde ninja a confused look.

“That’s a bit random, don’t you think? I barely even know the guy…”

He thought back to the time he had been tackled and shuddered slightly. The Copy-Nin had knocked him to the ground and squeezed him so tightly, ranting about his undying love and unquenchable passion and whatnot until Iruka had just wanted to scream and stab him with a kunai. He had finally escaped by grabbing onto the edge of Kakashi’s mask in his teeth when the jounin had gotten close enough, and the threat of having his face exposed had startled the Copy-Nin so much that he had instinctively reached up to prevent himself from being unmasked, thus giving Iruka a chance to break free and escape. It had not been a memorable experience.

He didn’t want Naruto to think that he hated his sensei, though, so he didn’t say anything about this.

“He’s…all right, I guess. A little strange sometimes…”

That’s a bit of an understatement, he thought to himself.

“Why do you ask?” Iruka demanded suddenly, “He hasn’t been saying anything about me has he?!”

Their bowls of ramen came, and they continued to talk while eating them, Iruka feeling a little nervous. Naruto looked uncharacteristically calm as he broke apart his chopsticks and took a short slurp of noodles before turning back to his sensei.

“Kakashi-sensei told us that he thinks you’re a really great person,” Naruto informed him with a smile, “He says you take your work seriously and you’re very well disciplined. He also says you’re the kindest ninja he’s ever met, and you really care about your students!”

Iruka blushed.

“K-kakashi said that?”

Naruto nodded eagerly, slurping his noodles.

“He also thinks he was an idiot…for whatever happened last week. He wanted me to tell you he’s sorry.”

“Why didn’t he just come and apologize himsel

Wyniki (polski) 1:

Kakashi tajnych"Come on, Iruka-sensei! Chodźmy się trochę ramen!"Naruto pociągnął na Iruka w rękawie i kierowane go ku jego ulubione sklepy Ramen. Tan chunnin został chwilowo złapać, ale on tylko uśmiechnął się i skinął głową."Wszystkie prawa, Naruto. Może idziemy świętować zakończenie swojej ostatniej misji."Naruto niech się wyć z rozkoszy i szybciej wlókł jego sensei. Gdy dotarli do Ichiraku, szybko usiadł, a Naruto zaczął zamówienia, co będzie prawdopodobnie pierwszym jego najbliższych dziesięciu miski ramen. Trochę wiedzieli, że ktoś był ich oglądanie. Ktoś nie zbyt daleko...Pozostać niezauważone przez zarówno Gnin i chunnin, ten człowiek miał być bardziej niż lekko wykwalifikowanych. W rzeczywistości, był jednym z najbardziej znanych ninja we wszystkich Konoha. Ten jounin został rozpoznany jeśli chodzi o innych krajach i był znany jest wysoce niebezpieczne przez jego wrogów i wysoce nieterminowej przez jego sojuszników. Przeszłość była tajemnicą dla większości, i nigdy nawet widziałem kilka jego całą twarz. Patrzył dwa posiłki przed nim dokładnie z dwóch niedopasowany binokle. Studiował wszystko - sposób Iruka uśmiechnął, jak Naruto kontynuował rant o wszystko, co poszło nie tak podczas misji (i jak on po raz kolejny okazał się niewątpliwie lepszy Sasuke przez jego niesamowite techniki ninja), a także ogólna atmosfera między sensei i jego uczeń. Iruka potargane włosy Naruto czule, jako dumny, jak ojciec z synem. Jounin studiował Iruka najdłużej. Jego piękne opalać twarzy wyraźnie oznaczony przez długi, nawet blizny...Jego głęboki czekoladowy brązowe oczy, które świeci się ze szczęścia i zamknięte z rozkoszy uśmiechnął się...Włosy błyszczące, starannie związany z powrotem do jeden kucyk doskonały...Jounin westchnął. Zazdrości, Naruto i cały czas był w stanie spędzić z niesamowite chunnin, podczas gdy on sam był w stanie oglądać z daleka.Prawda, próbował się zbliżyć się chunnin przed, ale Iruka miał unikają go, lub raczej miał uciec od niego. Jounin ma, że zwalczanie go przed wyznając swoją dozgonną miłość nie była najlepszym podejściem po wszystkim. Dobrze że może uczyć się od jego błędy. Jego kolejna próba będzie musiał być nieco więcej... pośrednich.Chciał Iruka zwraca jego uczucia, tak źle...Iruka z jego oczy i uśmiech i włosy...Włosy? Zdał sobie sprawę, że Delfin włosy zawsze był związany, ponownie, gdy go zobaczył. Miał jeszcze zobaczyć Iruka nosić włosy w dół. On zdjęciu to długie, błyszczące, jedwabisty, unosząca się tuż nad jego ramion, kształtowanie jego nieodparcie piękna twarz. Jego serce topniało, tylko o tym myśleć. On nie mógł być zadowolony z po prostu zdaje. Doszła Nowa misja, zdecydował się. Jutro będzie mieć plan...XDXDXDdumdumdumXDXDXDIruka idąc przez wieś następnego popołudnia, na jego drodze do domu z Akademii. To był długi, męczący dzień, i był wyczerpany. Niósł jego uwagi i spoiwa z nim, wpatrując się w niebo i podziwiając Pogoda. Prawie bezchmurne niebo i słońce świeciło jasno, na jego twarzy. Po lewej części bardziej zatłoczone miasta i udał się na peryferiach gdzie był otoczony w lewo i prawo przez domy... i mnóstwo miejsca do ukrycia.Niektóre jounin był gdzieś wciśnięty między te domy, oglądanie Iruka na każdy ruch. Usłyszał jego dudniący ślady jak on postępował. Obserwował go podstaw mostu nosem, gdzie był jego blizna. On nucił cicho z melodii, usłyszał Iruka szumi... i przez to wszystko, Iruka nigdy nawet nie wiedziałem, że był tam. On nigdy nie miał pojęcia, że ktoś był tam aż on wyczuł shuriken pływające w kierunku jego kitka.Teraz Iruka, na poziomie chunnin, było nigdzie w pobliżu w kwalifikacjach, jak każdy jounin we wsi. Nie mógł złapać dwa shuriken i zakręć je na palcach podczas czytania Icha Icha raj (na jedno, że prawdopodobnie nigdy nie będą czytać książki), i nie mógł wyrwać się z zaawansowanych genjutsu wykwalifikowanych wroga może rzucić na niego... że Iruka był nauczyciel i jak ktoś, kto miał do czynienia z irytujące, głośno, kłótnie dzieci, wiedział, że coś lub dwa o przygotowanie do niczego clown klasy lub prankster może rzucić na niego... nawet jeśli dziecko rzucał shuriken (który to bardzo dobrze może być, szczególnie podczas szkolenia broni poza). Z ekspertów umiejętności i łaski odwrócił głowę w dół, tak samo shuriken warkot udał się przez. Iruka uśmiechnął się. Miły próbować, myślał, smugly. Szkoda jego "zabójca" był nie łatwizna. Zanim jeszcze kołtuński uśmiech Iruka's może zniknąć, czuł coś za głowę poluzować dwa więcej prawie niema shuriken przyszedł warkot przez. Były kopie zapasowe... i one przeciąć większość lekko grube włosy zespół, który kiedyś związać powrotem włosy aż tam był tylko jeden mały bieżnika, trzymając go ze sobą. Tuż przed rzucił jednak Iruka na rękę szybko strzał i złapał podstawy jego kitka, utrzymanie go od upadku. Następnie naturalnie wyciągnął zapasowe gumki i związane włosy kopii zapasowej ponownie, pozwalając uszkodzony jeden upadek na ziemię. To lewej ukryte jounin frustracji, ale był zdecydowany nie poddawaj się.To była tylko chwilę po zły Iruka skończył, wiązanie się jego włosy, które usłyszał znajomy głos, nazywając go."Iruka-sensei! Iruka-sensei!"Naruto podekscytowany na na-nie do pomyślenia poziom przyszedł kolejny wobec niego z wielkim uśmiechem na twarzy. Gdy dotarł Iruka-sensei, zerwał się i przytuliła go, jeszcze mocniej niż zwykle. Iruka lekko mruknął z jego żebra zgniecione i potargane Naruto włosy, uśmiechając się."Good to see you, Naruto. Jak się masz?"Naruto nie oderwać się od jego uścisk."Wielki, Iruka-sensei! Pokonam Sasuke dzisiaj w treningu! Mieliśmy konkurs aby zobaczyć jak wiele kunai mógł trzymać w ustach, i wygrał z dwudziestu dwóch! ""Oh naprawdę, Naruto? Dobre dla Ciebie,"Iruka śmiał się lekko, próbuje sobie wyobrazić Sasuke z usta pełne kunai, ale jakoś nie udało się zrobić."tak, no I zawsze miał duże usta," Naruto roześmiał się.Iruka był zaskoczony, aby usłyszeć Gnin, nieco się obrażać, ale on uścisnął go."Z wszystkich jeść ramen, oczywiście możesz zrobić!" brunetka uśmiechnęła się... przed siebie bicie w głowę.Po prostu powiedział słowo "R"."Ramen!" Naruto krzyknął, jakby na zawołanie, "brzmi świetnie! Chodźmy się trochę teraz!"I z tego, dał Iruka mocniej ścisnąć i nuzzled głowę przed jego sensei klatki piersiowej jak kot. Iruka spojrzał na masę blond włosy i westchnął. Wiedział, że tam nie mówił "nie".Jak szli do ich ulubione sklepy Ramen, Naruto chwycił na Iruka w rękę i rozpoczął kołysanie go wesoło. Iruka spojrzał na Gnin z uśmieszkiem na twarzy. Dziecko wyglądało lepiej niż zwykle. Szkolenie musi naprawdę już dobrze dla niego dziś. Oczywiście każdy dzień był najlepszy Sasuke jest dobry, aby go, Iruka myśli. Naruto chwycił Iruka na rękę mocniej, jego twarz promienieje. Gdy dotarli wreszcie do restauracji, blondynka ninja skoczył na stołku obok jego dawny sensei i pochylił się ku niemu, odpoczynku głowę na ramieniu Iruka's."Wydajesz dość czuły dziś," powiedział Iruka.Naruto skoczył, jakby złowionych w akcie podejrzanych."Jestem po prostu szczęśliwy być z Tobą Iruka-sensei!" odparł wesoło, "Wiesz, kocham go, gdy weźmiesz mnie na ramen!""Oczywiście," śmiał się Iruka.One nakazał ich miski ramen i zaczął ich regularne rozmowy."Więc co to jest nowy z Tobą, Naruto? Nic zdarzyć się między teraz i um... wczoraj? ""Nie wiele," Naruto odpowiedział, "poza mną, pokonując Sasuke, czyli. Kakashi-sensei miał nas robi patrol śmieci w parku. To było nudne!""Nie brzmi jak bardzo zabawne sensei...""On nie jest tak źle!" Naruto powiedział defensywnie, "mam na myśli... przynajmniej trenuje nas dobrze. Nawet zbieranie śmieci jest dobry for...discipline"."Dyscypliny, prawda?" Zapytał IRUKA, śmiechu.Naruto wzruszył ramionami. Był taki moment ciszy między nimi przed Naruto w końcu zwrócił się do Iruka powoli z nieszkodliwe patrzeć na jego twarz."Hej, Iruka-sensei?""Hmm?""Co sądzisz o Kakashi-sensei?" zapytał niewinnie."W-co?!"Dał blondynka ninja się mylić."To jest nieco przypadkowe, nie sądzisz? Ledwo znam kolesia... "Myślał, że do czasu miał zostały rozwiązane i wzdrygnął się lekko. Kopia-Nin zapukał go na ziemię i ścisnął go tak mocno, ranting o jego dozgonną miłość i pasja nienasycony i etażerka, aż Iruka tylko chciał krzyczeć i przebić go z kunai. On miał w końcu uciekł chwytając na krawędzi maski Kakashiego jest w zęby, gdy jounin dostał się wystarczająco blisko, i zagrożenia o twarzy narażone był zaskoczony tyle kopii-Nin że instynktownie osiągnął się zapobiec sam jest zdemaskowany, Iruka dając tym samym szansę przełamać darmowe i uciec. Nie było to niezapomniane doświadczenie.Nie chciał, Naruto, aby myśleć, że nienawidzi jego sensei, choć, więc nic nie mówił o tym. "On jest... wszystko w porządku, chyba. Troche dziwne czasami... "To trochę za mało, on myśli do siebie."Dlaczego pytasz?" Iruka domagał się nagle, "On nie mówiąc nic o mnie ma on!"Ich miski ramen przyszedł, a oni nadal rozmawiać podczas jedzenia, Iruka uczucie trochę nerwowy. Naruto spojrzał nietypowo spokojny, jak on rozbił się jego pałeczki i wziął Krótki slurp makaron przed odwrotu jego Sensei."Kakashi-sensei powiedział nam, że on myśli, że jesteś naprawdę wspaniały człowiek," Naruto poinformował go z uśmiechem na twarzy, "mówi poważnie swoją pracę i są bardzo dobrze zdyscyplinowany. Mówi też, że jesteś wyrazami ninja kiedykolwiek spotkał, i troszczą się o swoich uczniów! "Iruka zarumieniła."K-kakashi powiedział, że?"Naruto pokiwał niecierpliwie, slurping jego makaron."On również myśli że był idiotą... co się stało w zeszłym tygodniu. Chciał mi powiedzieć, że jest mu przykro.""Dlaczego nie po prostu przyjść i przepraszam himsel