Dragon VoreRaikan flew through the

Dragon Vore

Raikan flew through the air above the forest. His beautiful green scales shining in the midday sun and his gigantic wingspan nearly blocking out the sun, casting a somewhat discouraging shadow on the grounded woodland creatures below.
"What a gorgeous day" he thought to himself.
Then suddenly his large gut began to rumble, a noise that drove the birds flying near him into a panic. Raikan lifted his reptilian paw to his belly.
"haha, maybe a lil breakfast is in order."
He looked down towards the dense woodland, and the lakes. Then he spied a clearing, in the middle of which was a little black sleeping dragonling. Raikan licked his lips and reared his head then flew straight and true towards that clearing. He landed just above the dragonling, trapping it between his massive paws.
The dragonling awoke with a start as the ground shook as Raikan landed. It was dazed and confused but then it's look of confusion turned to fear, as it realised the massive salivating dragon that stood above him.
"W…what …what do…what do you want with m-m-m me?"
Raikan smiled and looked down at the young dragon. He opened his maw and his long serpentine tongue ran over the young dragon's head.
"mmm breakfast, my child"
The dragonling was terrified then spat in Raikan's eye. Raikan reared his head back and lifted his front paws off the ground. The Dragonling took this opportunity to fly away. It soared through the air at speeds it would have never thought itself capable of before. But then it wasn't everyday, he had to face the prospect of being eaten.
Raikan regained his sight and he chuckled at the young dragon's defiance.
"A taste I shall savour" He thought to himself.
Raikan launched himself into the air and chased after the young dragon.
"YOU CAN'T FLY FOREVER! A dragon of your age doesn't have the wing strength." Raikan shouted, smirking.
The young dragonling shed a tear because he knew Raikan was right.
"No he thought, no he can't be, I'll survive, I'm not food, I'm a dragon, I'm not food. I'm ME!" He said to himself.
Raikan began catching up to the dragonling. He shot a small torrent of flame after him intentionally missing but managing to panic the small dragon and make it act more hastily and less rationally.
"You may as well just give up, come I miss your sweet taste, come let me eat you up"
The dragon sped up and his breathing became more laboured.
"NO NEVER! I'll NEVER be food" he yelled.
Raikan smiled to himself.
"Oh I DO love it when they fight hahaha"
Raikan sped up to. He was a hairs breadth behind the small dragon. He snapped his jaws at the dragonling's tail. The dragon yelped and tried to fly faster. Then it dive-bombed into the trees.
"HA! You're too big to chase me down here" He shouted triumphantly as he soared with great ease through the maze of trees and vines.
Raikan simply laughed and flew over and in front of the small dragon.
"huh?" gasped the dragonling.
Then he was forced to come to a stop as the entire forest in front of him was engulfed in flame.
"Two things you should know about me, my young dragon. Is ONE that I don't mind my food well done and TWO, I always get my prey!" Raikan shouted.
The small dragon whimpered, having lost all hope. He floated to the ground, all his strength drained by the chase. His mother had told him not to sleep in clearings as it made him an easy target to the bigger dragons.
"Why didn't I listen?" He thought bitterly as he landed exhausted on the ground.
Raikan landed in front of him, his massive wings put out the flames, and his huge shadow loomed over the small dragon.
"Just…get it over with…please don't make it hurt"
Raikan leaned his head down to the little dragon and licked down his back, his large tongue pressing the young dragon on the ground and making him whimper some more.
"mm, 'I'm not food' he said. I should eat you adolescents more often because you're possibly the tastiest little dragon I've ever eaten."
This just made the little dragon struggle more under Raikan's oppression. Raikan grabbed the little dragon by the tail causing him to yelp. Slowly he lifted him above his huge green maw. He licked his lips. The dragonling closed his eyes.
"Please…don't do this…I…I can find or bring o...other dragons for you to eat…HONEST! Please let me go." He pleaded.
Raikan's pink tongue slithered out from between his jaws and wrapped itself slowly and affectionately around the dragonling's neck.
"hehehe….NOPE!" Raikan shouted as he slurped the dragon into his mouth up to his belly. His little legs kicked franticly and his tail hung like a piece of yellow spaghetti from Raikan's green jaws. Then Raikan slurped in the dragonling's feet and his tail like a wet noodle.
"Please…stop…don't eat me…I'm..I'm…I don't wanna die" The dragon pleaded.
"Pray my little dragon, pray till you go blind, pray…cause no one ever survives. I'll eat you alive" Raikan chuckled, each word allowing him to taste more of the little dragon as his tongue moved him about his

Wyniki (polski) 1:

Smok VoreRaikan przeleciał w powietrzu nad lasem. Jego piękne zielone łuski błyszczące w słońcu południa i jego gigantyczne rozpiętości prawie blokuje się na słońcu, rzucając cień nieco zniechęcenie na uziemionego leśnych stworzeń poniżej."Co za wspaniały dzień" pomyślał sobie.Potem nagle jego dużych jelitach zaczął rumble, hałas, który jechał ptaki latające w pobliżu mu do paniki. Raikan podniósł jego gadowi łapa do jego brzuch."haha, może na śniadanie lil jest w porządku."Spojrzał w dół w kierunku gęste lasy i jeziora. Następnie on szpiegował polanie, w środku z który był trochę czarny, Spanie dragonling. Raikan oblizał i hodowane głowę, a następnie poleciały prosto i prawda na tej Polanie. Wylądował tuż nad dragonling, schwytaniu go między jego masywne łapy. Dragonling obudził się z początku, jak Ziemia drżała jak Raikan wylądował. Był oszołomiony i zdezorientowany, ale następnie jego wygląd, wprowadzenia w błąd zwrócił się do strachu, jako zrealizowane ogromny Smok ślinić, który stał nad nim."W... co.. co do... co chcesz z m-m-m mnie?"Raikan uśmiechnął się i spojrzał na młodego smoka. Otworzył paszczę i jego długo serpentynach język przejechał młodego smoka głowy."mmm śniadanie, moje dziecko"Dragonling był przerażony, następnie splunął w Raikan w oko. Raikan hodowane jego głowę do tyłu i podniósł z ziemi przednimi łapami. Dragonling skorzystali z okazji, aby odlecieć. Wzniósł się w powietrze przy prędkościach to by nigdy nie pomyślał sobie stanie przed. Ale potem to nie codziennie, on musiał stawić czoła perspektywa zjadane. Raikan odzyskał wzrok i zachichotał w defiance młodego smoka."Smak, które są I będą Państwo mogli skosztować" pomyślał sobie.Raikan rozpoczęła się w powietrze i gonił po młodego smoka."NIE MOŻNA LATAĆ NA ZAWSZE! Smok w twoim wieku nie ma siły skrzydło." Raikan krzyknął, smirking. Młody dragonling uronić łzy, bo wiedział, że Raikan miał rację."Nie myślał, nie może on być, mi przetrwać, nie jestem żywności, jestem smoka, jestem nie żywności. "I 'm ME"! Powiedział do siebie.Raikan rozpoczął, nadrabiają zaległości na dragonling. Strzelił mały potok płomieni po nim celowo brakuje, ale zarządzanie do paniki mały Smok i, że będzie działać pochopnie bardziej i mniej racjonalnie. "Może równie dobrze dać, I pochodzą brakuje swój słodki smak, pozwól mi cię zjeść"Smok przyspieszyło i jego oddech stał się bardziej pracował."NIE, NIGDY! Nigdy nie będę żywności"-krzyknął.Raikan uśmiechnął się do siebie."Oh I love it podczas walczą hahaha"Raikan pędził do. Był szeroki włosy za mały Smok. On rzucił jego szczęki dragonling ogon. Smok yelped i próbowali latać szybciej. Następnie dive-bombed go do drzewa."HA! Jesteś zbyt duże, aby ścigać mnie tutaj"krzyknął tryumfalnie, jak wzrosła z wielką łatwością w labiryncie drzew i winorośli.Raikan po prostu śmiał się i przeleciał nad i przed mały Smok."słucham?" dyszała dragonling.Następnie zmuszony był przyjechać na przystanek, cały las przed nim był ogarnięty w płomień. "Dwie rzeczy, które powinieneś wiedzieć o mnie, mojego młodego smoka. Jest jeden, że nie przeszkadza mi moje jedzenie dobrze zrobione i dwa, zawsze się moja zdobycz!" Raikan krzyknął.Mały Smok jęknął, stracił wszelką nadzieję. Płynęła na ziemię, wszystkie jego siły, odwadniana przez pościg. Jego matka powiedział mu, aby nie spać w polanach, jak uczynił go łatwym celem do większych smoki."Dlaczego nie słucham?" Myśli gorzko jak wylądował wyczerpany na ziemi.Raikan wylądował tuż przed nim, jego ogromne skrzydła zgasić płomienie i jego ogromny cień wznosiła się nad mały Smok."Po prostu... już się skończyło... Proszę nie sprawiają, że boli"Raikan pochylił głowę w dół do little dragon i lizały jego tył, jego duży język, naciskając młodego smoka na ziemi i czyniąc go bardziej łkanie."mm,"Nie jestem żywności", powiedział. Powinienem jeść Ci młodzieży więcej często, bo jesteś prawdopodobnie najsmaczniejsze mały Smok, który kiedykolwiek jadłem."To tylko mały Smok walka więcej uciemiężeni, Raikan's. Raikan chwycił little dragon za ogon, powodując u niego yelp. Powoli uniósł go nad jego ogromny zielony maw. On oblizał. Dragonling zamknął oczy."Proszę... nie robi... Ja... Można znaleźć lub przynieść o... innych smoków, aby jeść... UCZCIWY! "Proszę pozwól mi odejść." On przyznał się.Raikan's różowy język slithered obecnie spomiędzy jego szczęki i owinęła się powoli i pieszczotliwie dragonling szyi."hehehe... NOPE!" Raikan krzyknął, jak on slurped smoka w usta do jego brzuch. Jego małe nogi kopnął franticly i jego ogon wisiał jak kawałek żółty spaghetti z Raikan's green szczęki. Następnie Raikan slurped stóp dragonling i jego ogon jak mokre noodle. "Proszę... stop... nie jedz mi... Jestem Jestem Nie chcę umrzeć"przyznał się do smoka."Módlcie się, mój mały Smok, modlę się do Ciebie oślepnąć, modlitwy... przyczyna, nikt nigdy nie przeżyje. I eat you alive"Raikan zachichotał, każde słowo, pozwalając mu na bardziej little dragon, ponieważ jego język przeniósł się go o jego smak

Wyniki (polski) 2:

Smok Vore

Raikan przeleciał w powietrzu powyżej lasu. Jego piękne zielone łuski lśniące w słońcu południa i jego gigantyczna rozpiętość skrzydeł prawie blokując słońce, rzucając nieco zniechęcające cień na uziemionych stworzeń leśnych poniżej.
"Co za wspaniały dzień" pomyślał.
Nagle jego duża gut zaczął huczeć , hałas, który zawiózł ptaki latające blisko niego w panikę. Raikan uniósł gadzi łapę na jego brzuchu.
"Haha, może lil śniadanie jest w porządku."
Spojrzał w kierunku gęstego lasu i jeziora. Potem dostrzegł polanę, w środku którego był mały czarny spania dragonling. Raikan oblizał wargi i hodowane głowę po czym poleciał prosto i prawdziwe wobec tego polany. Wylądował tuż nad dragonling, zatrzymując go między jego masywnymi łapami.
Dragonling obudził się nagle, jak ziemia zadrżała Raikan wylądował. To był oszołomiony i zdezorientowany, ale to jest to wyraz zamieszania okazało się obawiać, gdyż zdał sobie sprawę z ogromnego zwiększającą ślinienie smoka, który stał nad nim.
"W ... co ... co zrobić ... co chcesz od mmm mnie?"
Raikan uśmiechnął się i spojrzał na młody smok. Otworzył paszczę, a jego długie serpentyn język przejechał głowie młodego smoka.
"Mmm śniadanie, moje dziecko"
dragonling bał splunął w oku Raikan użytkownika. Raikan hodowane głowę i uniósł przednie łapy nad ziemią. Dragonling skorzystał z tej okazji, aby odlecieć. To poszybował w powietrzu z prędkością, że nigdy nie myślał sam stanie przed. Ale wtedy nie było codziennie, musiał zmierzyć się z perspektywą zjedzone.
Raikan odzyskał wzrok, a on zaśmiał się wbrew młodego smoka.
"A taste będę delektować" Pomyślał.
Raikan rozpoczęła się w powietrze i gonić młodego smoka.
"nie można FLY ZAWSZE! smok wiek nie ma siły skrzydła." Raikan krzyknął, uśmiechając się.
Młody dragonling uronić łzy, bo wiedział Raikan rację.
"Nie pomyślał, no nie może być, będę przetrwać, nie jestem jedzenie, jestem smokiem, jestem nie żywności. Jestem mnie! " Powiedział do siebie.
Raikan zaczął dogania do dragonling. Strzelił mały potok ognia po nim celowo brakuje ale zarządzanie panikować małego smoka i sprawiają, że działają bardziej pośpiechu i mniej racjonalnie.
"Równie dobrze możesz po prostu zrezygnować, chodź Tęsknię swój słodki smak, chodź pozwól mi jeść cię "
smok i jego przyspieszony oddech stał się bardziej utrudnione.
" NIE NIE! ja nigdy nie będzie żywności "krzyknął.
Raikan uśmiechnął się do siebie.
" Och, kocham go, gdy walczą hahaha "
Raikan przyspieszyło do. Był włosy wszerz za mały smok. Pstryknął szczęki na ogonie dragonling użytkownika. Smok krzyknęła i próbowała latać szybciej. Potem nurkowanie-zbombardowany pod drzewami.
"HA! Jesteś zbyt duże, by ścigać mnie tutaj" On krzyknął triumfalnie, gdy wzrosła z wielką łatwością przez labirynt drzew i pnączy.
Raikan prostu śmiał się i przeleciał nad i przed mały smok.
"co?" wykrztusił dragonling.
Potem został zmuszony dojść do przystanku, co cały las w porę został pochłonięty w ogniu.
"Dwie rzeczy, które warto wiedzieć o mnie, mój młody smok. to taki, który nie przeszkadza mi moje jedzenie dobrze zrobić i dwa, zawsze dotrzesz moją zdobycz! " Raikan krzyknął.
Mały smok piszczeć, straciwszy wszelką nadzieję. On płynął na ziemię, całą swoją siłę odprowadzonej przez Chase. Jego matka powiedziała mu, żeby nie spać w polanach, jak to czyniło go łatwym celem do większych smoków.
"Dlaczego nie słucham?" Pomyślał z goryczą, jak wylądował wyczerpany na ziemi.
Raikan wylądowała przed nim, a jego potężne skrzydła zgasić ogień, a jego wielki cień zamajaczył nad małym smokiem.
"Tak ... mieć to z głowy ... Proszę się nie uda boli "
Raikan odchylił głowę do małego smoka i lizał po jego plecach, jego duży język wciskając młodego smoka na ziemi i co mu skomleć trochę więcej.
" mm "nie jestem żywności", powiedział. powinienem jeść wy młodzież coraz częściej, ponieważ jesteś prawdopodobnie najsmaczniejsze mały smok, jaki kiedykolwiek jadłem. "
To właśnie sprawiło, że trochę więcej walki smoka pod uciskiem Raikan użytkownika. Raikan chwycił małego smoka za ogon zmuszając go do yelp. Powoli uniósł go nad jego ogromny zielony paszczy. Oblizał wargi. Dragonling zamknął oczy.
"Proszę ... nie rób tego ... ja ... mogę znaleźć lub wnieść o ... inne smoki, aby jeść ... uczciwy! Proszę, pozwól mi odejść." Błagał.
Różowy język Raikan za prześliznął się spomiędzy szczęk i owinął się powoli i czule szyję dragonling w.
"Hehehe ... .NOPE!" Raikan krzyczał jak on slurped smoka w usta do jego brzucha. Jego małe nogi kopnął rozpaczliwie, a jego ogon zwisały jak kawałek żółtego spaghetti z zielonymi szczęk Raikan użytkownika. Następnie Raikan slurped w stopach dragonling i ogonem jak mokry makaron.
"Proszę ... przestań ... mnie nie wolno jeść ... I'm..I'm ... Ja nie chcę umierać" Smok przyznał.
"Módl się mój mały smok, módlcie się, dopóki nie oślepnąć, módlcie się ... bo nikt nigdy nie przeżyje. zjem cię żywcem "Raikan zachichotał, każde słowo, umożliwiając mu smakować bardziej małego smoka, jak jego język przeniósł go o jego